“Sa mama” de Grazia Deledda, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae NOR (colletzione Le Grazie).
Cuddu note puru, duncas, Pàule fiat cuncordende pro nche essire.
Sa mama, in s’aposentu a costàgiu, dd’intendiat movende·si a cua, isetende, forsis, pro essire, chi issa esseret istudadu sa lughe e s’esseret corcada.
Issa aiat istudadu sa lughe ma non si fiat corcada. Sètzida in s’oru de sa ghenna s’istringhiat sas manos tostas de tzeraca, galu ùmidas dae s’istèrgiu, incarchende a pare sos pòddighes mannos pro si fàghere fortza; ma su pistighìngiu creschiat prus e prus, binchiat su tostorrìmine suo de isperare chi su fìgiu s’esseret asseliadu, chi, che a in antis, s’esseret postu a lèghere o esseret andadu a dormire. E difatis pro carchi minutu non si fiant intèndidos prus sos passos a fura de su preìderu pitzocu: s’intendiat ebbia, in foras, su sonu de su bentu acumpangiadu dae su murmutu de sas matas in sa costera a segus de sa domighedda de su preìderu: unu bentu non forte meda ma sighidu e issimingiosu chi pariat chi fascaiat sa domo cun una tira manna chi tzichirraiat, semper prus istrinta, chi pariat chi nde dda cheriat tirare dae fundu e ghetare a terra.