“Donna Berta” de Leopoldo Clarín Alas, òpera traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2012 (colletzione Àndalas).
A sas tres dies, donna Berta fiat torra currende in domo prus lèpita chi mai, e cun unu lugore in sos ogros chi pariat frebba. Sabelona aiat bidu ispantada ca sa die in fatu a s’arbèschida unu missu fiat partidu dae Posadorio cun una lìtera sigillada. A chie fiat iscriende sa segnorica? Chie ddoe podiat èssere in su mundu, in ie a tesu, chi nde dd’importaiat a issa? Sa mere aiat iscritu a su pintore; ischiat su nùmene suo e de sa comuna in ue soliat istare in s’istadiale; ma no ischiat àteru, nen su nùmene de sa parròchia in ue fiat sa domo rùstica de s’artista, nen si fiat in ie, o a tesu, in sas escursiones chi costumaiat a fàghere. Su missu fiat torradu a sas bator dies, sena risposta e sena sa lìtera de sa segnorica. A pustis de paritzos afannos, de milli indàgines, in sa capitale de sa comuna dd’aiant atzetadu sa missiva, assegurende·ddi chi diant intregare su plicu a su pintore, chi diat torrare a sa locanda in ue fiat, in antis de una chida. A ddu chircare deretu non faghiat. Podiat èssere acanta acanta, o a binti legas.
Leave a comment