Comente onni annu essit a campu su libru de Nadale de Bruno Vespa: a chie agradat e a chie nono, però custas òperas intrant onni borta in sa dibata polìtica de Itàlia. Ocannu su tema chi est alluende s’imprenta est sa decrarada de esponentes de importu de sa Lega, chi cherent votare “Super” Mario Draghi, comente in medas lu sunt mutende como, comente Presidente de sa Repùblica e de li dare su poderiu de isseberare dae isse etotu su Presidente de su Cussìgiu nou. Sa dereta bidet custa optzione comente una manera pro fraigare una casta de presidentzialismu.
Chie pensat chi sa proposta siat unu machine, unu fatu grae pro s’echilìbriu de s’Istadu, una ferta a sas istitutziones s’at a assuconare de iscobèrrere chi pagos giornales ant leadu sa proposta in custa manera. Su prus l’ant acollida comente una possibilidade in prus pro garantire s’istabilidade de su guvernu, e a sos partidos italianos paret non dispràghere gasi meda.
Si at a capitare, Draghi diat rùere deretu comente Presidente de su Cussìgiu e, a su postu suo, diat pigare Brunetta (su Ministru prus betzu), ca Draghi no at mai seberadu su Vice-Presidente. Posca a pagu diat depet dare s’incàrrigu de Presidente a una persone noa detzisa dae isse in paris cun sos partidos. Su de importu est de non fàghere rùere su guvernu e fàghere agabbare sa legisladura, ca onorèvoles e senadores medas non ant a torrare a sa pròssima, pro more de sa mutzada de su nùmeru de sos parlamentares.
Sa possibilidade paret chi no siat gasi manna: istorbos medas b’at in su caminu e, mescamente, unu parlamentu prenu de gente chi non s’intendet prus ligada a partidu perunu. Non s’ischit mai però. Su chi nos depet lassare in pidinu est sa manera de s’imprenta de faeddare de Draghi. Nemos resesset a li nàrrere una crìtica verdadera, andat bene finamentas cando faddit sos nùmenes de sos sete montigros de Roma in direta mundiale (ite podiat capitare si aeret acontèssidu a Di Maio, Salvini o Renzi?). Cada seberu suo paret falare a subra de su pòpulu cun una lughe de chelu e sos polìticos e sos industriales comente ànghelos a la acumpangiare. Un’alleluja de sos chi ant poderiu e dinari chi faghet unu pagu a tìmere.
Gabriele Tanda
Leave a comment