Onni tantu naschet una cuntierra ca, in carchi giassu de dibata de importu a subra de chistiones de su mundu femininu, chie est mutidu a nde faeddare sunt petzi òmines. Sas fèminas si nde chèsciant e narant chi no at sensu perunu a chistionare de cosas issoro sena intèndere ite ant bìvidu e cumpresu issas. E sa resone est s’issoro. Sa matessi cosa est capitende a sa Sardigna a subra de su pianu energèticu imbeniente, ma de custu in pagos si nde sunt chescende.
Su mèrcuris 29 e sa giòbia 30 de cabudanni su giornale de Confindustria, su Sole 24 Ore, aiat ammanigiadu su “Italian Energy Summit” chi comente tìtulu aiat: “Verso un’Italia green: le prossime sfide della transizione energetica”. In sos addòbios sos giornalistas allegaiant cun sos atores prus de importu de su setore energèticu e ant faeddadu fintzas de Sardigna. Est craru chi in unu giassu comente a custu non podiant chistionare sos entes o sos rapresentantes sardos, ma sa cuntierra chi est nàschida in ie iscòbiat chi b’at una batalla a subra de sas concas nostras.
Sa pelea est peri Francesco Starace, sa ghia de ENEL, e Marco Alverà, ghia de SNAM. Su primu narat chi non tenet significu perunu a pònnere su gas in Sardigna cando b’at dinari pro cambiare de su totu e a sa lestra, fraighende tzentrale a energia neta. Su segundu, a s’imbesse, narat chi non si podet tramudare gasi, sena triulare totu, e chi su gas e sas infrastruturas giai bi sunt, bisòngiat de las agabbare ebbia. Su chi nde essit sunt duas ideas de Sardigna diferentes medas: in una non b’at nen gas nen àteros combustìbiles, ma isceti bentu, sole e abba pro produire energia, ma nemos narat chie at a fàghere custas fàbbricas e cale costos at a tènnere pro su territòriu una faina gasi; a s’àtera banda b’at una Sardigna chi no est birde de su totu, ma ligada a su gas naturale chi benit dae fora, ma cun istruturas fraigadas dae pagu o de annoare.
Sa chistione no est de pagu contu: pertocat su benidore nostru, su traballu de sas fìgias e de sos fìgios nostros, sa salude e sa bellesa de s’ìsula nostra. Est pretzisu a nde faeddare e fintzas unu referendum non diat èssere cosa mala: depent isseberare sos sardos in cale Sardigna cherent bìvere. A sa revessa, paret chi semus minores pro arresonare de cosas gosi, gente pagu abbista e chi no ischit cale est su bonu pro issa.
Gabriele Tanda
Leave a comment