Dae s’inghitzu de su mese imbeniente torrat una genia de normalidade. O, a su nessi, custu est s’isetu de totus sos sardos e su disinnu de su guvernu. Si sa Sardigna mantenet pro duas chidas s’andanta de sos balores chi bi est como, dae su primu de làmpadas podent agabbare sas medidas de controllu sanitàriu prus istrintas e s’ìsula podet torrare a su colore arbu. In prus, dae oe su retiru est istadu istesiadu dae sas deghe de sero a sas ùndighi e, dae su sete de làmpadas, s’at a istesiare galu de prus lompende a mesunote.
De colore galu non nde amus mudadu ma, si totu andat comente si tocat, in paris cun maju diant pòdere agabbare medas de sos istorbos chi amus bajuladu in custos meses. Custa promissa tenet una fortza prus mannas de sas àteras, ca sunt cambiados sos paràmetros de sos colores comente fiant pedende sas Regiones (inoghe nde amus faeddadu): su Rt est istadu postu a banda e in logu suo sunt istados postos su gradu de prenadura de sos ispidales e su nùmeru de positivos pro chentu mìgia abitantes. In custa manera narant chi si nche est barigadu su perìgulu de mudamentos lestros e sena resones beras.
Pro afortiare custu caminu, forsis giai dae custu fine chida, sa Regione est ammanigende sas dies abertas de sos vatzinos, in ue chie cheret podet aparaulare unu vatzinu e andare a si lu fàghere, sena sighire s’annu de nàschida. Una manera chi in Làtziu est andada bene meda. Un’àtera medida chi serbit pro pònnere seguresa in logos de arriscu est su permissu de impreu de sos esàmenes de sa salia: una manera prus lestra, còmoda e chi est pagu gastosa, pro cumprèndere si unu est malàidu.
Forsis nde podimus essire, e giai est ora!, su de importu est – nessi fintzas a cando non nde semus fora de a beru – de si ammentare de mantènnere sa mascheredda, mescamente in sos logos serrados, de sabunare sas manos cando las tenimus brutas, o posca chi amus tocadu calicunu, e de istare unu pagu prus a tesu dae sas persones chi non abitamus a fitianu.
(redatzione)
Leave a comment

