Sos patimentos de unu giòvanu #4

Sos patimentos de unu giòvanu #4

“Sos patimentos de unu giòvanu” de Johann Wolfgang Goethe, òpera traduida in sardu dae Manuela Mereu e publicada dae Condaghes in su 2015 (colletzione Àndalas).

19 de làmpadas
No isco prus ite totu t’apo contadu s’ùrtima borta chi t’apo iscritu; isco ebbia chi a su letu nche so intradu a sas duas de note e si t’aia tentu a curtzu ti nch’aia intratesu finas a mangianeddu a chistionòngiu imbetzes de t’iscrìere.
Su chi est capitadu torrende·nche dae sos ballos non ti l’apo galu fatu a ischire, ma oe non tèngio tempus.
Tzess! A arbèschida galana! Su lentore allegraiat su sartu e sa terra riiat de su consolu de s’abba. A sas damas nostras nche lis iat imbelecadu su sonnu e Lotte m’at pregontadu si deo puru fia disigende a mi nche dormire e si cheria lu podia fàghere sena tènnere contu de issa. «Finas a cando apo a bìdere custos ogros apertos,» l’apo naradu deo abaidende·la a firmu «non b’est cussu perìgulu.» E gasi semus istados finas a nch’arribbare a sa ghenna de domo sua, chi sa tzeraca at apertu a bellu e rispondende·nche a sa mere chi su babbu e sos pitzinnos istaiant bene e fiant galu corcados. Nche l’apo lassada preghende de la pòdere torrare a addobiare sa die etotu e issa m’at naradu chi emmo… – e deo so torradu – e dae tando su sole, sa luna e sos isteddos podent sighire pàsidos su caminu issoro, ca deo no isco prus cando est a de die o a de note e totu su mundu nch’est isvanèssidu a intro meu.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *