Ocannu – dae sa pratza virtuale – peruna crìtica a su festival “L’Isola delle Storie” de Gavoi. Su motivu est craru: ocannu perunu festival pro more de su covid. Sa cosa est prus chi non curiosa: semus avesos a sa crìtica cando unu faghet ma paret chi non nos nd’afutat nudda cando un’eventu de importu pro una comunidade intrea brincat.
Ma pro evitare chi custu mùdimene sesset cando su festival at a torrare (ca at a torrare) bi diant chèrrere duas acontèssidas: o chi Gavoi pòngiat libros in sardu in su programma; o chi calicunu aprontet unu fèstival de literadura in sardu. A su presente sa prima cosa est su chi si pretendet annu cun annu dae tempus meda; sa segunda est su chi non si faghet, mescamente ca non b’at cantidade de libros noos chi potzat permìtere una faina che a custa (ma est capatze chi, fatende·la, diat pòdere dare impèllida a su protzessu…).
E sigomente non bastat a iscrìere unu libru in sardu pro chi issu apat sa calidade de nch’intrare a unu festival de primore, cheret chi fatzamus a beru sos contos cun nois etotu a tales chi unu cras, chi non nche siat a tesu meda, sa literadura in sardu potzat giogare su ruolu suo in sa chistione prus manna de su bilinguismu.
Comente semus postos oe? B’at chie si interessat de iscritura creativa in sardu? B’at chie proponet istùdios de sos gèneres contados? B’ant tradutziones in sardu de sos libros de autores sardos iscritos in italianu? B’ant tradutziones in àteras limbas de sos libros sardos iscritos in sardu pro iscumproare sa calidade issoro sena cunsiderare su còdighe impreadu? B’ant tradutores chi iscrient in sardu chi connoschent sas limbas istràngias a pilu e sinnu? B’ant tradutores chi connoschent bene s’inglesu e in su matessi tempus iscant iscrìere in sardu a manera dèghida? A bi nd’at o nono de grupos de letura peri sas biddas de Sardigna chi si potzant dedicare a una prassi chi bortas meda est propedèutica a s’atividade de iscritura? Interessu b’at a nche colare in su sedatzu sas produtziones narrativas de sos contos de sos prèmios literàrios?
A custas pagas pregontas nde podimus annànghere cantas cherimus. Ma si non ponimus in sa mesa sas rispostas chi meressent, pro seguru annoas amus a lèghere su chi custu annu sabbàticu nch’at postu a banda. Est a nàrrere una crìtica infadosa – pro su prus in italianu – chi a nemos agiudat.
de Màuru Piredda
Leave a comment

