Sigamus·bi·la cun sas figuras retricas de òrdine. A pustis de àere bidu s’asìndetu (caraterizadu dae sa mancàntzia de sa congiuntzione intre duos o prus tèrmines bene coordinados) oe tocata a s’ellissi. S’Ellissi bi l’amus cando dae una fràsia nche bogamus unu o prus vocàbulos o verbos chi però podimus ricavare dae su cuntuestu. Difatis su nùmene ellissi movet dae su gregu élleipsis, est a nàrrere mancanza. Ellissis bi nd’at a frundidura in in sos ditzos. Unu esèmpiu intre sos prus chi podimus fàghere: «A paràulas macas origras surdas». Est craru chi bi mancat unu «bi cherent», o unu «tocat a fàghere». Simigiante a s’ellissi b’amus sa fràsia nominale priva de sintagma verbale. Miremus La Nuova, oe: «L’Inps troppo lento, i soldi non arrivano». Craru, no?
màuru piredda
Leave a comment