“Riu mannu. The Lan(d)guage Grabbing” de Micheli Ladu. Òpera publicada dae NOR Edizioni in su 2019, colletzione ‘Isteddos’.
Su babbu aiat abbaidadu a Badore cun ogros lùghidos e prenos de orgòlliu: − Nara-si-ddu a su Tenente proite ses cuntentu.
Badore s’aiat assentadu sa camisa chi nche teniat belle in foras de su pantalone, s’aiat astrintu bene su tzintu e serradu sa bragheta, mancari chi pariat acante de andare currende a pissiare dae su prexu. Si nde fiat bortadu e fiat andadu in s’aposentu de dormire suo. Nde fiat torradu cun unu diàriu cun cada genia de aèreoplanu retratadu o pintadu (sos aeroplanos fiant sa passione sua mancari non nd’aiat bidu unu beru), aiat bortadu lestru-letru sas pàginas finas a nch’arribare a cussa de sa die etotu. In cue, iscritu in corsivu bi fiat sa nota de sa maistra de istòria. «10 e lode» iscritu a mannu in colore nieddu serente a unu coriteddu pintadu in ruju e a deghe isteddos grogos.
Leave a comment