Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Nèbida” de Miguel de Unamuno y Jugo traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2011 (colletzione Àndalas).
E si nche fiat torradu a andare Augusto, agatende·si a pustis de un’iscuta in sa Avenida de la Alameda.
Aiat sessadu de rosinare. Aiat serradu e pinnigadu su paràcua e l’aiat infundadu. Si fiat acurtziadu a un’istrada e tochende·la si fiat abbigiadu chi fiat ùmida. Nd’aiat bogadu unu giornale, nche l’aiat postu a subra de s’istrada e si nche fiat sètzidu. A pustis aiat leadu su portafòlliu e aiat agarradu sa pinna istilogràfica. “Mi’ unu trastigheddu profetosu meda, – aiat naradu tra se e se – si nono dia dèpere apuntare cun unu lapis su nùmene de cudda segnorina e si diat pòdere cantzellare. Si mi nch’at a cantzellare s’immàgine sua dae sa memòria? Ma comente est? Comente est sa dultze Eugenia?
Leave a comment