Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Isposòriu de sàmbene. Tragèdia in tres Atos e sete Cuadros” de Federico García Lorca traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2013 (colletzione Àndalas).
Isposòriu de sàmbene
Linnajolu I – Tocat a fàghere su caminu de su sàmbene.
Linnajolu II – Ma su sàmbene chi nd’est ghetadu a sa lughe si ddu bufat sa terra.
Linnajolu I – Mancari. Mègius mortu insambenadu chi non biu cun su sàmbene pudrigadu.
Linnajolu III – Tzitu.
Linnajolu I – It’est? Carchi cosa intendes?
Linnajolu III – Intendo sos grillos, sas ranas, s’oretu de sa note.
Linnajolu I – Ma su caddu non s’intendet.
Linnajolu III – Nono.
Linnajolu I – Como at a èssere cun issa.
Linnajolu II – Su corpus de issa pro issu e su corpus de issu pro issa.
Linnajolu III – Sunt chirchende·ddos e ddos ant a ochìere.
Linnajolu I – Ma ant a àere giai mescradu su sàmbene e ant a èssere che a duas brocas bòidas, che a duas arrojas sicas.
Linnajolu II – Ddo’at nues meda e est fàtzile chi sa luna no essat.
Linnajolu III – S’isposu ddos at a atzapare cun luna o sena luna. Dd’apo bidu essende. Che un’isteddu furiosu. Sa cara in colore de chinisu. Espressaiat su fadu de s’erèntzia sua.
Linnajolu I – S’erèntzia de mortos in carrera.
Linnajolu II – Pròpiu gosi!
Linnajolu III – Ite naras, si dd’ant a fàghere a si dd’isfrancare?
Linnajolu II – Difìtzile est. Ddo’at resòrgias e iscopetas in deghe legas totu a inghìriu.
Linnajolu III – Issu giughet caddu bonu.
Leave a comment