Isposòriu de sàmbene #10

Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Isposòriu de sàmbene. Tragèdia in tres Atos e sete Cuadros” de Federico García Lorca traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2013 (colletzione Àndalas).

Pitzocu I – Custa est una cassa.

Isposu – Una cassa. Sa prus manna chi si podet fàghere.

Si nch’andat su Pitzocu. S’Isposu andat lestru a manu de manca e s’atopat cun sa Pedidora, sa Morte.

Pedidora – Ah!

Isposu – Ite cheres?

Pedidora – Tèngio fritu.

Isposu – A ue ses andende?

Pedidora – (Semper lamentende·si che a una pedidora) A in ie a tesu…

Isposu – Dae ue benis?

Pedidora – Dae in ie…, dae a tesu meda.

Isposu – As bidu a un’òmine e a una fèmina currende a caddu?

Pedidora – (Ischidende·si·nde) Iseta… (Dd’abbàidat) Ite giòvanu

ermosu. (Si nde pesat) Ma prus ermosu galu si fiat dormidu.

Isposu – Nara, risponde, bidu ddos as?

Pedidora – Iseta… Ite palas largas! Comente est chi non ti praghet a t’istèrrere a subra de issas imbetzes de caminare a subra de sas prantas de sos pees chi sunt gasi piticas?

Isposu – (Istrangulende·dda) T’apo naradu si ddos as bidos!

Inoghe sunt colados?

Pedidora – (Enèrgica) Non sunt colados; però sunt essende·nche dae su montigru. No dd’intendes?

Isposu – Nono.

Pedidora – No dd’ischis su caminu?

 

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *