Su sardu in manos de sos anarfabetos (de sa Regione)


No li bastaiat a sa limba sarda de èssere istrochida in italianu: b’at a chie l’istrochet in ingresu puru. Abistade comente su situ de su guvernu sardu iscriet “in paris” o, si cherides, “imparis”: impari’s. In paris (o imparis) cheret narrere together in ingresu, tous ensemble in frantzesu, juntos in spannolu, së bashku in albanesu e gasi e gasi. Impari’s non cheret nàrrere nudda, si no in sa conca de carchi anarfabetu (de torrada e de andada) chi abitat sos ufìtzios de sa Regione sarda chi, a bi so ca, sunt cumbintos chi su sardu siat una chistione de folclore e bia: si unu ballende faddit unu passu, passèntzia.Sa Regione sarda tenet un’ufìtziu de sa limba sarda. Non bi diat àere bisòngiu de lu mutire pro ischire comente si iscriet in sardu non naro un’istùdiu a pitzos de sa teoria de sa relatividade ma una paràula. Bastat de lèghere de cando in cando, si unu nd’ischit a lèghere, unu testu cale si siat in sardu. Ma pro no arriscare de picare sa punta de Correboe in sa nivadas mannas de Nadale a pees nudos, si podiat artziare su telèfonu e dimandare: “Comente raju s’iscriet in paris o imparis chi siat?”. Ma no, totus, finas sos anarfabetas sunt linguistas in Sardigna. E ajò a iscrìere comente unu disigiat.Deo mi dimando ite li fiat capitadu a unu anarfabeta allogadu in su guvernu italianu si, pro nàrrere, li fiat capitadu de iscrìere in su situ de su Guvernu non “Grande Progetto Pompei” comente ant iscritu eris, ma, semper pro nàrrere, “Big proggetto Pompu”. Fiat abarradu in s’impreu suo? Carchi cosa mi narat chi nono.