Sos cartellos sardos: colonialismu e/o autocolonialismu

Cartellos bilìngues
Cartellos bilìngues

Eris sa nova chi su Proveditoradu Interregionale pro sas Òperas Pùblicas aiat imbiadu una tzirculare cun s’òrdine de nde bogare sos sos cartellos istradales iscritos in sardu aiat pesadu unu bespaju.

Oe sa situatzione est unu pagu prus crara: sa tzirculare imbiada dae s’ufìtziu, cun s’iscusa de acrarimentos, pedit chi sos cartellos a s’intrada e a s’essida de sas bidda, iscritos in sardu, siant prus minores e in colore de tabacu, comente signales turìsticos. Est craru chi su funtzionàriu at postu paris s’art. 37 comma 2 bis de su Còdighe de s’Istrada cun s’art. 134 comma 4 de su Regulamentu de Esecutzione de su Còdighe de s’Istrada, ismentighende·si però chi s’art. 9, comma 2, DPR 2 maju 2001, n. 345 (Regulamentu de atuatzione de sa L. 482, tutela de sas minorias linguìticas) narat chi: “S’in casu siant prevìdidos signales chi inditant localidades in limba ammìtida a tutela, si aplicant sas normativas de su Còdighe de s’Istrada, cun sa matessi dignidade gràfica pro ambas limbas.”

Duncas sos cartellos in ue fiant ant a abarrare non pro una cuntzessione ma pro lege, mancari est pretzisu a nàrrere chi ant  dèvere èssere postos impare a sos cartellos in italianu (che a sa foto).

In sa nota “Colonialismu e autocolonialismu in sa toponomàstica” resone at Diegu Corràine a nàrrere chi “Nde tenimus de àsiu de protestare contra a s’istadu, cando chi semus nois etotu chi semus contra a sa limba.” Pro ite? Ca si semus capatzos de parare  fronte a sos atacos chi benint dae sos istràngios, “a dolu mannu, però, non semus capatzos de parare fronte a sos atacos chi benint “dae intro”! Comente mai, difatis, non b’at e non b’at àpidu peruna protesta cando nch’at catzadu (sas Comunas?) unos cantos cartellos pagados cun dinare pùblicu de sa Lege 26/99? Comente est capitadu in Ulìana, Oniai, Durgali, Nùgoro, etc. in ue est isparida parte manna de sos cartellos in sardu? Custa genia de atzione autocolonialista est belle peus de s’atzione colonialista de s’istadu, ca semus nois etotu chi nos nche semus “seghende” sa limba in sos topònimos, chi sunt sa mustra prus crara e nòida de s’identidade linguìstica nostra”.