Nèbida #7

Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Nèbida” de Miguel de Unamuno y Jugo traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2011 (colletzione Àndalas).

E gasi una carrera e un’àtera e un’àtera.

“Ma cuddu pitzocheddu, – fiat narende tra se e se Augusto, chi prus chi pensende fiat faeddende cun issu etotu – it’at èssere faghende in cue in terra, a mautzis? Remirende carchi formiga, de seguru! Sa formiga! Bah! Unu de sos animales prus ipòcritas! S’ùnica cosa chi faghet est a passigiare e a nos fàghere crèere chi est traballende. Est comente cuddu banduleri chi est camindende in cue, a passu de càrriga, iscuidende a totu sos chi s’atopat, e non tèngio duda peruna chi non tenet nudda de fàghere. It’at a fàghere, it’at a fàghere! Est unu mandrone, unu mandrone che a… Nono, deo non so mandrone!

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *