Isposòriu de sàmbene #8

Sèberos de Sarvadore Serra leados dae s’òpera “Isposòriu de sàmbene. Tragèdia in tres Atos e sete Cuadros” de Federico García Lorca traduida in sardu dae Giovanni Muroni e publicada dae Condaghes in su 2013 (colletzione Àndalas).

Inoghe non colant. Su sonu ‘e su riu

at a istudare cun sonu de truncos

s’isgarradu bolu de sos tzìrrios.

Inoghe at a èsser’ luego. So istraca.

Aberint sas càssias e biancos filos

isetant in terra ue s’alcova

corpos pesosos a tzugru feridos.

Non s’ischidet pugione e s’abrina,

regollende·si in coa lamentos tristos,

fuat cun issos peri nieddas comas

o ddos interret in su modde limu.

(Ispassentziada)

Cussa luna, cussa luna!

Essit sa Luna. Torrat sa lughe forte in colore de chelu.

Luna – Sunt benende. A chie in sa caminera e a chie in su riu.

Como illùghero sas pedras. It’est chi cheres?

Pedidora – Nudda.

Luna – S’àera si faghet aspra, tenet dòpiu filu.

Pedidora

D ae lughe in su corpete e iscànsia sos butones,

ca poscas sas resòrgias già ischint su caminu.

Luna

Ma ch’istentet meda a mòrrere. Chi su sàmbene

mi pòngiat in pòddighes su sùrbiu suo finu

Sas baddes de chinisu meas giai si nd’ischidant

bramende custa funte de tzurru tremutidu!

 

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *