A cara a cara...

Sìndigu de Torpè
Sìndigu de Torpè

Antonella Dalu, Sìndigu de Torpè dae su 1 de làmpadas de su 2010. Nàschida in Nùgoro su 26 de ghennàrgiu de su 1978, cojuada e mama de duos fìgios.
Est Laureada in Giurisprudèntzia in s’Universidade de Tàtari e dae su 2004 est marcada a s’Òrdine de sos Abogados de Nùgoro. Membru de sa Cummissione Provintziale de sas Pari Oportunidades traballat cun passione e impignu pro s’ispartzinamentu de sa cultura, de s’educatzione e in su sotziale, aunende.lu cun su traballu suo, isperimentende àndalas pro prevènnere su discumbèniu de sos giòvanos, ativende progetos pro fàghere fronte a su fenòmenu de su bullismu.

Polìtica linguìstica regionale: limba sarda in s’iscola. Vostè ite nde pensat?
So in favore de su totu, ma creo chi si depat fàghere cun cussèntzia e dae professionistas, no a manera ocasionale e dae maistros chi no ant formatziones, comente càpitat de bìdere como. Deo creo chi però su traballu prus mannu devet èssere fatu cun sos babbos e cun sas mamas, faghende.lis cumprèndere s’importu mannu de s’amparu e de s’imparu de sa limba nostra pro sa crèschida de sos pitzinnos. In su momentu chi sos mannos dant importu e balore a sa limba sarda fintzas sos minores si pesant cun su matessi pensu.
Si Vostè diat èssere su Presidente de sa Giunta Regionale o s’Assessore a sa Cultura, ite diat fàghere pro sa crèschida de su sardu?
Colleghende.mi a s’arresonu de in antis, a bisu meu si diat pòdere fàghere una polìtica linguìstica prus manna cun prus finantziamentos pro custu setore e investende in sa formatzione de professionistas noos chi potzant traballare in su mundu de s’informatzione. Prus che sos pitzinnos sunt sos babbos e sas mamas chi devent èssere educados a su plurilinguismu: s’informatzione subra de sos profetos suos diat èssere su fundamentu de sa polìtica linguìstica chi dia propònnere.
• A bisu bostru cale ligàmene b’at intre de s’indùstria culturale e sa crèschida econòmica e sotziale?
In sos aeroportos e in sas istatziones de sos portos bido chi b’at semper publitzidade de sas biddas e de sas traditziones, ma s’idea chi nd’apo est chi damus una immàgine prus folclorìstica chi non culturale. So cumbinta chi galu no amus fatu su chi b’at de fàghere pro valorizare sa cultura nostra: sa punna nostra devet èssere a istudiare mègius s’istòria, sa cultura, s’archeologia, e gasi a sighire, de sa terra nostra pro lu pòdere mustrare no a su turista italianu ebbia ma fintzas a s’europeu, a manera de non tènnere unu turismu istagionale ebbia ma in cada mese de s’annu.
• Cale est a pàrrere bostru sa manera pro ligare a pare s’economia naramus istòrica de sos logos nostros e su turismu?
Sunt annos meda chi ando a addòbios in subra de custa chistione, ma bido semper chi b’at discunfiàntzia dae parte de sìndigos e de operadores turìsticos e culturales. A bisu meu sas cajones sunt mescamente duas: sa de una est chi non bi la faghimus a isfrutare sas possibilidades chi nos dat s’Istatutu ispetziale de sa Sardigna, chi de seguru est de torrare a bìdere, ma fintzas ca in custos ùrtimos tempos s’atacu a s’Autonomia de s’Istadu Italianu est istadu forte. Sa de duas est chi nois sardos, a bortas, nos acuntentamus de su pagu e non creimus chi diamus èssere a tretu de fàghere cosas mannas e de gabbale. Devimus àere prus ànimu!
• Sardigna, istatutu ispetziale e autonomia noa: su parre bostru?

 Zona Franca. Sa soberania fiscale diat èssere una manera de comintzare un’àndala noa pro fraigare un’Istatutu nou.