Bìculos de literadura #22 (Max Havelaar)

Bìculos de literadura #22 (Max Havelaar)

sèberos de Sarvadore Serra
leados dae s’òpera Max Havelaar: est a nàrrere “Sas astas de su cafè de sa Cumpangia de Cummèrtziu olandesa”
de Multatuli (Eduard Douwes Dekker) traduida in sardu dae Antiogu Cappai Cadeddu
e publicada dae Condaghes in su 2014.

Un’àtera idea – nd’apo faeddadu in antis – chi podet mustrare cantu su travigare in sa Borsa podet fàghere abbigiare s’òmine a sas cosas chi li cumbenint, est custa. Bastiaans – su de tres impiegados chi est semper prus betzu e maletrassadu – in sas ùrtimas trinta dies de seguru no est bènnidu a traballare nemmancu bintighimbe e si benit a ufìtziu bortas meda faghet male su dovere suo. Comente òmine onestu deo apo su dovere a cara a sa dita – Last & Co dae cando sos Meyers nde sunt foras – de m’assegurare chi onniunu fatzat su dovere suo e deo non nche potzo, pro more de cuntzetos farsos de piedade o pro èssere tropu corimodde, fulliare su dinari de sa dita. Custa est sa règula mia. Deo a custu Bastiaans li dao de preferèntzia tres fiorinos de butzaca mia imbetzes de andare a in antis paghende·li sos setighentos fiorinos a s’annu chi non si los meresset prus. Apo contadu chi custu òmine in trintabator annos at balangiadu dae Last & Co – chi in antis fiat Last & Meyers, ma sos Meyers nde sunt foras– sa summa de bìndighi mìgia fiorinos, chi pro unu burgheseddu est una bella tzifra. Sunt pagos in sa categoria sua chi possedent tantu. Duncas non si podet chesciare. So lòmpidu a custu càrculu pro mèdiu de cussu iscritu de Sjaalman subra sa multiplicatzione.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *