Bìculos de filosofia #24 (Sos vantos de su machine)

Bìculos de filosofia #24 (Sos vantos de su machine)

Sèberos de Sarvadore Serra
leados dae s’òpera Sos vantos de su machine (Stultitiae laus)
de Eràsimu de Ròterdam traduida in sardu dae Albino Pau
e publicada dae Condaghes in su 2009.

So faeddanne de sos òmines, ca nessune de issos naschit chene pecu, e su mentzus est chie n’at de mancu. Ma tra totu custos sàpitos chi si credent deinos, s’amistate o non bi tenet in nudda, opuru, canno b’est, est ingristata e chene grabu; e non solu, ma s’amistate l’ant a comunia chin pacos, e naro pacos ca so in duda de narrer chin nessune. Difatis bell’e totu sa tzente no est in tinu, àntzias o de goi o de gai totu cantos non resessint a sichire un’arrèjonu justu, e imbetze s’amistate potet crescher petzi chin sos òmines chi s’assimitzant.

E si carchi via cuddas pessones ingristatas s’assortint pro more de su tzèniu pare-pare, a sa secura sa cosa no est reale e nemancu det aer dura. Est làtinu chi sunt òmines tropu graes e atentzionatos prus de cantu b’at bisontzu, e sos ocros puntutos issoro pro iscoberrer sos pecos de so amicos sunt parinales a cuddos de s’àbila o de sa tzerpe de Epidàuru. Imbetze issos sunt tzecos (e comente puru!), cantu pèrtocat a sos pecos issoro, e non resessint a bider sa bèrtula chi juchent in palas a pennuleri.

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *