Sa Die de sa Fundatzione Sardinia e sa sìndrome de Istocolma

-de Giuseppe Corronca –

Su 28 de abrile, in ocasione de sa Die de sa Sardigna, sa “Fondatzione Sardinia” pares cun su “Comitato per sa Die de sa Sardigna” at ammaniadu unu adòbiu in sa sala de su Palatzu Vicerègiu de Casteddu, dae su tìtulu Sardos Testimonzos – Testimoni del presente.

Deo, paris cun s’amigu Perdu Solinas, so andadu a rapresentare su Coordinamentu pro su Sardu Ufitziale e so imbàtidu in su momentu cando s’istudiosa famada Nereide Rudas fiat faeddende de su significu fungudu de custa die, faghende riferimentu a s’ispetzifitzidade de sos Sardos non petzi dae su puntu de annotu culturale, ma fintzas dae su puntu de annotu genèticu: “sos Sardos sunt “àteru” respetu a sos àteros pòpulos itàlicos”; custu in sustàntzia fiat s’arresonu suo. Paràulas bellas e de interessu mannu apo pensadu.

S’arresonu de Nereide Rudas est sighidu faeddende de defensa de s’autonomismu comente balore de fundamentu pro sos Sardos de oe e de cras. A sighire custos arresonos, intre sos àteros presentes in sa mesa de sos conferentzieris bi fiat fintzas s’assessora regionale a s’Istrutzione Claudia Firino.

Mi diat èssere pràghidu a li preguntare ite nde pensat issa de cussas paràulas in unu momentu istòricu in su cale semus assistende inertes a una furriada neotzentralista dae parte de s’atuale guvernu romanu, giai cumentzada cun su guvernu tècnicu de Mario Monti. Mi diat èssere praghidu a preguntare a s’assessora ite nde pensat issa de su guvernu regionale de su cale faghet parte, chi imbetzes de èssere su rapresentante de sa Sardigna in Itàlia est su rapresentante de s’Itàlia in Sardigna. Mi diat èssere pràghidu a li preguntare custas e àteras cosas, ma s’assessora, a unu tzertu puntu, si nche est andada. Ma sa dimanda de sas dimandas chi mi diat èssere pràghidu a li fàghere pertocat su tema chi issa (o chie pro issa) at seberadu pro festare ocannu sa Die de su pòpulu Sardu: sos migrantes.

Fintzas deo mi auno a sa pregunta chi in medas si sunt fatos: ma ite b’intrant sos migrantes cun sa Die de sa Sardigna? Tando s’annu chi benit dedicamus sa festa de Santu Zusepe a sa panada cuglieridana o proponimus a sos sedilesos de dedicare sa festa de Santu Antine a sos deretos de sos gajos o proamus a preguntare a sos istatunitenses de dedicare sa festa de sa declaratzione de s’indipendèntzia issoro a s’istermìniu de sos nativos americanos. A bos paret normale?

Pro ite s’assessora non proponet a su presidente Mattarella de dedicare su 2 de làmpadas, festa de sa Repùblica, a sos migrantes? Mi diat èssere pràghidu a intèndere sa respusta. E annango: pro ite istrumentalizare unu problema sèriu comente custu, chi meresset unu meledu fungudu de iscaretzire in àteros logos e maneras? Pro ite cunfùndere sas ideas a sa gente e sas generatziones noas cun temas chi non b’intrant nudda cun sa ricorrèntzia de su 28 de abrile? Pro ite totu custu? Pro ite?

Oramai sa festa de su pòpulu Sardu s’est reduida a retòrica, fràsias de tzircustàntzia, defensa (a paràulas ma no in sos fatos) de sos balores de s’autonomia e de s’ispetzialidade, defensa de sa limba sarda, ma semper faeddende rigorosamente in italianu.

A bortas penso chi semus atesu dae sanare dae sa sìndrome de Istocolma: a sa fine a nois sardos nos praghet a nos fàghere male; forsis semus s’ùnicu pòpulu chi tenimus un’istàtua acanta a sa Pratza Yenne in Casteddu dedicada a unu pessonàgiu chi pro sos Sardos no est istadu pròpriu unu benefatore. Ma chie si nde afutit? A nois nos andat bene gasi. Podimus fàghere milli cunferèntzias defensende a paràulas s’ispetzifitzidade nostra e, bidu chi bona parte de sa polìtica est cùmplitze cun chie oe nche cheret burrare su chi est abarradu de s’autonomia, a cumentzare dae sa limba, diat tocare a nois tzitadinos de custa terra a àere unu pagu de dignidade, finas pro evitare chi su restu de su mundu si nde riat de nois.

Giuseppe Corronca

Leave a comment