Festa?

logo

Su 28 de abrile sos sardos ant festadu sa die issoro, ammentende cando in su 1793 nche ant giagaradu sos Piemontesos a pustis de totu sas fainas istòricas chi sunt cumbinadas in cussu tempus.
Unu de sos momentos prus de importu de s’istòria sarda, ue s’est mustradu chi sos Sardos sunt meres in domo issoro e non si lassant pònnere sos pees subra dae nemos.
Ma si lassamus a banda trumbas, trumbeteddas, trumbones e trumbados, forsis pro su chi bidimus como, e a cando a s’ùrtimu, tando puru, no est chi b’apat meda de festare.
Ca tando a pustis de pagos annos sa “libertade” chi sos sardos de tando aiant conchistadu fiat giai finida, e sos Piemontesos ant torradu su mundu comente l’aiant connotu in pagu tempus, e su momentu istòricu chi est bènnidu como nos mustrat chi non de èssere cunsiderados pòpulu e rispetados pro lu èssere, ma s’autonomia nostra est semper de prus atacada: sa limba, sa cultura, s’economia, su logu.
Nche cumbinchent sos sardos chi totus custas cosas non balent: e tando sa limba sarda est de ignorantes, sa cultura sarda est folklore, su late lu pagant prus pagu de s’abba, su mare giai est bellu ma COSACREDETECHEILMARECEL’AVETESOLOVOI. E custu est su pitzu, ca s’unnaratza est peus puru.
E puru, mancari inoghe sos giòvanos si nche devant andare ca non b’at traballu, sos betzos sunt a pitzu a una pensione, (e mìseru chie non s’at postu a banda su de su baule), sos babbos de famìllia ant birgòngia a s’abbaidare sos fìgios in cara ca no lis podent prus assegurare unu tempus benidore de dignidade, dae Ùdine arribat una paràula de cunfortu de unu chi pro traballu faghet su chi diat dèvere èssere a curtzu a sos traballadores: compare BB BielleBonanni chi at naradu, e custa bia a craru, chi “S’autonomia de sa Sardigna cheret abolida”.
Non b’at nudda de festare, a dolu mannu, forsis sa die chi devimus festare est galu a bènnere.
Belle baranta annos a oe unu cantautore bitzichesu aiat iscritu custa cantzone, bona die de sa Sardigna a totu e àteros annos mègius.

Sa ballata de sa Regione (Chelleddu Burrai)
In Tàtari e in Casteddu b’at duos grannes palatzones
A unu li narant ritzeddu a s’àteru sarda regione
Lassa fàghere a Giagu un istòria chi t’indignat
Povera sa Sardigna da b’est vonu su divagu

In sa bita cara mea bi cheret goi de tzudda
Ca issos partint e leant e a nois nudda

Poi pro ti cossolare canno arrabiatu ses
Issos ti achen donzi mese una crisi regionale
E achen meta pianos pro s’economia vera
Ennen cristianos e comporan colera
Rit.
Si ti servit documentos custu est su vilu justu
Marca de bullu de tremitza e unu crapitu arrusta
An promissu sacru e santu a su poveru emigratu
Unu postu assicuratu però in su campusantu
Rit.
Faeddant totu pro irbàgliu, sa vavula ghissa ghissa
Non faeddant de travàgliu ma de aumentu de sa giustissa
Sa limba s’identitate, paràulas a su ventu
E si àghera petites bos tupan de tzimentu
Rit.
Un istranu acopiamentu creat dubiu e confusione
In lampatas criant sos àinos e fachen sas eletziones
E torrant a botare sa zente torra cumbinta
Àtera fricatura àteru istampu in sa tzinta
Rit.