S'Evangèliu de oe in sardu. Luca 11, 5-13

S'Evangèliu de oe in sardu. Luca 11, 5-13

gesu_icona_volto111Dae s’Evangèliu segundu Luca  [Lc 11, 5-13]

In cussu tempus Gesůs nareit a is discipulos suos:

Si unu de bois tenet un’amigu e a mesunote andat acanta de issu e ddi nàrat: “Amigu, impresta.mi tres panes, ca acanta de me est lòmpidu un’amigu dae unu viàgiu e no apo nudda a mandigare”, e si cussu ddi respundet: “Non mi istrobbes, ca sa ghenna est serrada, deo e is pipios semus corcados, non mi potzo pesare pro ti donare su pane”, deo bos naro chi, finas si non s’at a pesare pro si ddu donare ca est amigu suo, a su mancu pro s’insistèntzia s’at a pesare a nde ddi donare cantu nde dd’abisòngiat.

Pro custu, deo bos naro: pedide e bos ant donare, chircade e ais a acatare, tocheddade sa ghenna e bos ant a abèrrere. Ca cale si siat persone pedit at a retzire e chie chircat at a acatare e a chie tocheddatat s’at a abèrrere.

Cale babbu in mesu de bois àteros, cando figiu suo ddi pedit unu pische, dd’at a donare una colora? O cando ddi pedit un’ou dd’at a donare unu iscorfione? Si duncas bois, chi seis malos, ischides donare cosa bona a figios bostros, gasi etotu e prus su Babbu bostru de su chelu at a donare s’Ispiritu Santu a is chi si ddu pedint. 

(tradutzione a incuru de Alessandro Dessì)  

Leave a comment

Send a Comment

S'indiritzu email tuo no at a èssere publicadu. Is campos pedidos sunt signados *