-de Giuseppe Corronca-
S’annu coladu, in custu perìodu de mesaustu caente, bona parte de sos dotzentes sardos fiant impignados a protestare contra a sa Lege n°107/2015, mègius connòschida comente “Buona Scuola”. In medas, dae sos insinnantes a sos sindacados, dae sos dirigentes iscolàsticos a polìticos e giornalistas, si sunt domandados ite de bonu de aberu b’est in custa riforma.
Acanta a sas boghes crìticas però non sunt mancadas boghes a favore de custa “rivolutzione” de s’iscola italiana, bida comente sa meighina chi resolvet parte de sos males chi bi sunt in Itàlia. In antis de totu sa chistione de sos isprecos de sa amministratzione pùblica (comente si s’iscola e sos insinnantes siant sa càusa de custos isprecos), sa chistione de sa ratzionalizatzione de su personale iscolàsticu cun sa cunsighente eliminatzione de sa “suplentite” (ma a cantu paret su problema de sos suplentes in tames de èssere istadu resortu una borta pro totus, paret chi siat agiumai aumentadu) e pro acabare sa cariasedda in sa turta: s’acusa chi sos insinnantes sunt privilegiados.
Sa pregunta benit ispontànea, pro la nàrrere cun Lubrano: privilegiados in ue? Non mi paret chi sa categòria de sa cale fintzas deo fatzo parte siat benefitziària de chissai cale privilègiu. Forsis sos privilegiados sunt sos chi setzint in Parlamentu in Roma o Istrasburgu, non de tzertu sos chi setzint in càtedra cada die chirchende de fàghere su mègius pro educare e insinnare valores e cultura a sas generatziones benidoras. Ma in sas dies coladas su mègius l’at dadu su dipendente de “L’Unità”, e duncas de Renzi, Fabrizio Rondolino chi at definidu “cabras deportadas” calicunos insinnates chi ant protestadu in televisione contra a sa riforma e at annantu «se conoscessero l’italiano, almeno capiremmo che vogliono»; custu pro nàrrere su livellu culturale e umanu de tzertos tzeracheddos de turnu. Pro non faeddare de cando su matessi Rondolino aiat cumbidadu sa politzia a prenare de corpos sos insinnates chi manifestaiant contra a sa “Buona Scuola”. Meschinidades umanas chi bolant a segunda de comente mudat su panorama polìticu.
Benende a su sutzu de sa chistione, in custas dies sos insinnates de tota Itàlia ant retzidu una mail dae su Ministèriu de s’Istrutzione in ue si comunicaiat s’àmbitu de insinnamentu carcoladu cun unu algorìtmu in base a sas preferèntzias espressadas e a su puntègiu de sa dimanda de mobilidade chi ogni insinnante at fatu obligatoriamente. No apo carculadu a livellu pertzentuale cantos professores sunt emigrados in àteras regiones, isco petzi chi calicunos amigos sardos ant a fàghere bagàllios e ant a lassare sa Sardigna; calicunos de custos cun dificultades de vàriu tipu e cun pitzinnos piticos. In Sardigna totu custu est sutzèdidu pro s’immobilidade de su Guvernu regionale chi no at chèrfidu impugnare sa Lege 107, no at chèrfidu fàghere sos interessos de sos sardos ma de su “guvernu amigu”. Oe prus chi mai est de òbligu àere una iscola sarda, denùntzia chi aia giai fatu fintzas deo unu annu a como in su T-Hotel in Casteddu in unu adòbiu cun su deputadu de Unidos Màuru Pili, s’ùnicu chi s’est interessadu a sos insinnantes e chi at organizadu una mobilitatzione forte contra a custa lege discutìbile.
Su tempus at a èssere maistru e amus a bìdere si totu custu avolotu at a creare benefìtzios o at a èssere s’ennèsimu corpu de manu de bator buròcrates chi ant chèrfidu custa riforma sena iscurtare niunu. A bisu meu diat èssere istadu mègius a lassare sas cosas comente fiant, programmende unu pianu de assuntziones diluidu in prus annos, faghende sos contos cun sas netzessidades reales de ogni sìngulu territòriu e no oblighende sa gente a partire a tesu, pena su litzentiamentu in casu de refudu.
Pro concluire àuguro a sos collegas chi depent partire de torrare luego, isperende in sa assegnatzione provisòria in carchi iscola de Sardigna.
Giuseppe Corronca
Leave a comment